กว่าจะรู้ก็สายเกินไป

ในกรณีที่ภรรยาหรือผู้หญิงมีเพศสัมพันธ์กับสามีหรือกับแฟนแล้วตั้งครรภ์ แต่ฝ่ายชายเกิดปฏิเสธความรับผิดชอบนั้น ได้มีหน่วยงานต่างๆ พยายามผลักดันให้มีข้อกฎหมายที่จะให้ฝ่ายชายมามีส่วนร่วมในการับผิดชอบด้วย ซึ่งก็ดูดีขึ้นในการพยายามขับเคลื่อนกลไกที่จะจัดการกับปัญหาท้องไม่พร้อม           แต่ในกรณีที่สามี-ภรรยามีเพศสัมพันธ์กันแล้วฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งได้นำโรคติดต่อร้ายแรงอย่างเช่น เอช ไอ วี หรือโรคเอดส์ มาให้คู่ชีวิตด้วยนั้นยังไม่เคยได้ยินว่ามีการฟ้องร้องเรียกหาความยุติธรรมในปัญหานี้มาก่อนเลย... ดังนั้น แม้จะเป็นสามีภรรยากันก็ควรปลอดภัยไว้ก่อนด้วยการจูงมือกันไปตรวจโรคอย่างสม่ำเสมอ และควรป้องกันด้วยการใช้ถุงยางอนามัยทุกครั้ง เพราะคงไม่มีสามีหรือภรรยาคนไหนที่บอกเราหมดทุกสิ่งทุกอย่างว่าเคยมีอะไรกับใครมาบ้าง อีกทั้งบางคนแม้รู้ว่าตนเองติดเชื้อ เอช ไอ วี ก็ยังปกปิดเป็นความลับ ซ้ำเมื่อมามีอะไรกันก็ยังไม่ป้องกันอีกต่างหาก กว่าจะรู้ก็เมื่อสายเสียแล้ว... ดั่งชีวิตของแก้มและลูก

          แก้ม เกิดในครอบครัวที่ยากจน แรกเกิดแก้มสุขภาพไม่แข็งแรง พ่อแม่จึงตั้งใจจะทิ้งไว้ที่โรงพยาบาล แต่ยายรู้จึงมารับตัวไปเลี้ยงที่ต่างจังหวัด แก้มเรียนจบเพียงแค่ชั้น ป.4 เท่านั้นเพราะหัวไม่ดีซ้ำชั้นหลายปี จึงออกมาช่วยยายทำงานบ้าน พอแก้มอายุได้ 12 ปี แม่เห็นว่าแก้มโตเป็นสาวพอจะใช้งานได้จึงมารับตัวแก้มเข้ามาอยู่ในกรุงเทพฯ แม่ส่งแก้มไปทำงานใช้หนี้แทนแม่ที่ร้านค้าแห่งหนึ่งอยู่เกือบปี หลังจากนั้นแก้มจึงออกมาเร่ร่อนทำงานรับจ้างอยู่ตามที่ต่างๆ เพราะแก้มอยู่กับแม่ไม่มีความสุขเธอรู้สึกว่าแม่ไม่เคยรักเธอ จนอายุได้ 20 กว่าปี แก้มได้อยู่กินเป็นสามีภรรยากับชายคนหนึ่งที่ทำงานรับจ้างก่อสร้างที่เดียวกัน ชีวิตครอบครัวของแก้มก็ปกติดีตามอัตภาพของครอบครัวหาเช้ากินค่ำทั่วๆ ไป ไม่นานแก้มก็ตั้งครรภ์ และต่อมาก็ได้ทราบข่าวร้ายตอนคลอดลูกว่าเธอติดเชื้อ เอช ไอ วี หรือที่เขามักเรียกกันว่าโรคเอดส์ โรคที่ทุกคนรังเกียจและหวาดกลัว ไม่นานสามีคนที่นำของฝากอันเลวร้ายมาให้เธอก็เสียชีวิตลงด้วยโรคเอดส์... กว่าแก้มจะรู้ก็สายเกินไป...

          แต่ในความโชคร้ายก็ยังมีโชคดีที่ลูกสาวของเธอไม่ติดโรคร้ายนั้นไปด้วย ไม่นานแก้มก็มีสามีใหม่เธอกับเขามีเพศสัมพันธ์กันโดยไม่ได้ป้องกัน สามีคนนี้มีอาชีพรับจ้างทั่วไปเขามักตบตีแก้มและบุตรสาวเป็นประจำ รวมทั้งเขายังเคยจับลูกสาวคนโตของแก้มกดน้ำจนสลบ และขาดอากาศหายใจไปหลายนาที แก้มก็อยากเลิกกับเขาแต่เธอกลับตั้งครรภ์อีกครั้ง เมื่อบอกให้สามีทราบเขาจึงได้ทอดทิ้งแก้มกับลูกไป... ลูกคนเล็กของแก้มติดเชื้อ เอช ไอ วี ที่ถ่ายทอดจากมารดาสู่ลูก ครอบครัวพ่อแม่ของแก้มรังเกียจแก้ม และลูกอนุญาตให้ไปหาได้บ้างเป็นครั้งคราวแต่ไม่ยินยอมให้เธอกับลูกพักอาศัยอยู่ด้วย ส่วนสามีแก้มมาทราบข่าวคราวเขาภายหลังไม่นานจากนั้นว่าเขาได้เสียชีวิตด้วยโรคเอดส์แล้ว... แก้มจึงพาลูกทั้งสองคนมาขอรับความช่วยเหลือที่บ้านพักฉุกเฉิน... ที่นี่ไม่มีใครรังเกียจเธอและลูก การติดเชื้อ เอช ไอ วี หรือโรคเอดส์ ไม่ได้น่ากลัวหรือน่ารังเกียจสำหรับคนที่นี่ แก้มและลูกสามารถใช้ชีวิตอยู่ร่วมกับผู้หญิงและเด็กที่ประสบปัญหาอื่นในสังคมได้และที่นี่ยังเป็นสถานที่ๆ ให้ความรู้และความเข้าใจกับแก้มเกี่ยวกับโรคที่แก้มเป็นเธอได้เรียนรู้ถึงการดูแลตนเองเบื้องต้น การป้องกันการรับเชื้อและแพร่เชื้อได้อย่างถ่องแท้มากขึ้น...ลูกคนเล็กของแก้มเป็นเด็กฉลาดและน่ารักใครๆ ก็เอ็นดูและสงสาร แต่เด็กมักทนกับโรคร้ายได้ไม่นานเด็กน้อยจึงต้องจากแม่ไปด้วยวัยเพียง 5 ขวบเท่านั้น... ดังนั้นครอบครัวของแก้มจึงเหลือเพียงลูกสาวคนโตเพียงคนเดียวเท่านั้น...

          ปัจจุบันแก้มและบุตรสาวยังคงพักพิงอยู่ในบ้านพักฉุกเฉิน... แก้มได้รับการดูแลโดยส่งตรวจสุขภาพ ณ สถานพยาบาลอย่างต่อเนื่อง รวมทั้งยังมีนักจิตวิทยาและนักสังคมสงเคราะห์ให้การดูแลด้านสุขภาพกายและสุขภาพจิตอย่างสม่ำเสมอ... นอกจากนี้แก้มยังได้เรียนรู้การทำศิลปะประดิษฐ์จนมีความเชี่ยวชาญในการทำผลิตภัณฑ์ งานฝีมือ เพื่อเป็นการใช้เวลาว่างให้เป็นประโยชน์ รวมทั้งเป็นการเยียวยาจิตใจของเธอไปด้วย... ทุกวันนี้แม้แก้มจะไม่มีทางหายจากการเป็นผู้ติดเชื้อ เอช ไอ วี แต่แก้มก็สามารถใช้ชีวิตอยู่กับมันได้อย่างมีความสุข

หากผู้หญิงและเด็ก ท่านใดประสบปัญหาในชีวิต เช่น ความรุนแรงในครอบครัว ท้องไม่พร้อม ถูกข่มขืน หรือติดเชื้อ เอช ไอ วี สามารถติดต่อขอรับความช่วยเหลือได้ที่ สมาคมส่งเสริมสถานภาพสตรีฯ บ้านพักฉุกเฉิน 501/1 ซ.เดชะตุงคะ 1 ถ.เดชะตุงคะ แขวงสีกัน เขตดอนเมือง กรุงเทพฯ 10210 โทรศัพท์ 0 2929 2222 ตลอด 24 ชม. อีเมลล์: knitnaree@hotmail.com และ ในกรณีที่ท่านต้องการให้ความช่วยเหลือผู้หญิงและเด็กในบ้านพักฉุกเฉินสามารถติดต่อได้ที่ ฝ่ายประชาสัมพันธ์ และหาทุน โทร. 0 2929 2301-3 ต่อ 109,113 หรือ 0 2 929 2308 อีเมลล์: admin@apsw-thailand.org

Facebook: สมาคมส่งเสริมสถานภาพสตรีฯบ้านพักฉุกเฉินดอนเมือง www.facebook.com/apswthailand.org หรือ สามารถดูข้อมูลรายละเอียดผ่านทางเว็บไซด์สมาคม www.apsw-thailand.org